Najpoważniejszym wyzwaniem jest uruchomienie bulwarów jako przestrzeni publicznej, stworzenie zaczynu dla zaistnienia życia miejskiego nad Wisłą. Szansę widzimy w charakterze stolicy, której mieszkańcy, napływający do Warszawy niczym przecinająca ją rzeka, chętnie przeniosą swoją miejską aktywność na nowe, niezagospodarowane dotąd tereny. Dlatego zostały stworzone punkty węzłowe będące miejscami połączenia przestrzeni bulwaru z przestrzenią miejską jak również miejscem głównej aktywności na bulwarze.
Pomiędzy projektowanymi punktami węzłowymi (placami) rozciągają się zielone przestrzenie spacerowe. Mieszkańcy chodzą od placu do placu, od atrakcji do atrakcji co motywuje ich do penetracji bulwarów. Przy placach koncentruje się życie kulturalne miasta, tereny spacerowe stanowią przestrzeń rekreacyjną.
W ramach inwestycji publicznych wzdłuż bulwarów zaplanowano wykonanie połączeń infrastrukturalnych, nawierzchni i elementów małej architektury z minimalną ilością obiektów kubaturowych. Do tak wykształconej „bazy” bulwarów podłączane będą obiekty tymczasowe, barki rzeczne etc. wypełniające bulwary funkcjami finansowanymi z pieniędzy prywatnych.
Ze względów budżetowych wszelkie ingerencje w istniejącą formę nabrzeży ograniczono do minimum, jedynie wzbogacając zastany kontekst o elementy zieleni i małej architektury.