Kompozycja urbanistyczna projektowanej inwestycji nawiązuje relację z istniejącym
otoczeniem na kilku płaszczyznach.
Podstawą jest stworzenie ogólnodostępnego dziedzińca pośrodku działki, otwierającego
się na wiele stron i przez to czerpiącego z różnorodnych charakterów okolicznych
przestrzeni.
Opracowanie architektoniczne budynku również czerpie swój wyraz z zastanej
okolicznej zabudowy. Dla zmniejszenia skali każda z części bryły budynku wydzielona
prześwitami i wnękami potraktowana została odmiennie, stanowiąc jednocześnie
spójną całość.
Fasada budynku ma dwa główne plany. W pierwszym pla¬nie elewacje trzech pierwszych kondygnacji wyróżnionych fragmentów bryły zaprojektowano w materiale mineral¬nym, tj. szlachetnym tynku, kamieniu lub elementach z betonu prefabrykowanego. Płaszczyzny zawierają wyraźnie zrytmizowane podziały w postaci boni lub dystansów po¬między płytami, nieznacznie zróżnicowane na każdej cz꬜ci elewacji. Drugi plan fasady stanowi system ściany kurtynowej wypo¬sażony w zewnętrzne pionowe pilastry, wykonane z alumi¬nium bądź ceramiki, w kolorze zbliżonym do koloru dachu. Fasada części budynku znajdująca się w sąsiedztwie do¬mów przy ul. Poczty Gdańskiej i Majkowskiego, nawiązuje do drewnianych elementów okolicznej zabudowy willowej – takich jak wykusze i ganki. Okładzinę stanowi, ściana kur¬tynowa a na niej nałożone ceramiczne pilastry w kolorze zbliżonym do materiału mineralnego elewacji, o uprosz¬czonym rytmie pionowych podziałów odmiennych na kon¬dygnacjach i w pasie między-piętrowym. Kompozycja pi¬lastrów jest odniesieniem do charakterystycznego układu drewnianych słupków i rygli spotykanych w werandach. Ostatnia z czterech kondygnacji budynku ukryta jest za wysokim ceramicznym dachem. Dzięki temu kontynuowana jest linia dachów i gzymsów pierzei Al. Grunwaldzkiej.