Budynek jest częścią zwartej pierzei ulicy Kopernika i Ordynackiej w Śródmieściu Warszawy. Z założenia jest dopełnienie istniejącego układu architektoniczno-urbanistycznego. Bryła budynku architekturą nawiązuje do ogólnych założeń planistycznych przyjętych w ciągu ulic Kopernika i Ordynackiej, pozwalając na stworzenie zwartego narożnika tych ulic. Założenie przywraca układ przedwojenny. W 1939r. w tym miejscu stał budynek narożny tworząc zwarty narożnik u zbiegu ulic.
Bryłę budynku ukształtowano w zdecydowanym podziale na dwie części: dwukondygnacyjny kamienny cokół nawiązujący formą, wysokością i podziałami architektonicznymi do sąsiednich budynków oraz czterokondygnacyjną część w formie wieży ustawionej na wspomnianym dwukondygnacyjnym cokole, z lekko wycofaną przeszkloną ostatnią kondygnacją.
Kształt budynku, jego wysokość i gabaryty wynikają także z warunków przesłaniania dla istniejących obiektów, 5 kondygnacja w bryle nawiązuje do wysokości istniejącej zabudowy ulicy Ordynackiej. Wysokość budynku w najwyższym miejscu nawiązuje do wysokości budynku przy ul. Kopernika 25.
Budynek wpisuje się w zastane otoczenie, dowiązując się i wykorzystując rozwiązania materiałowo-architektoniczne do istniejących budynków w pierzei ulic Kopernika i Ordynackiej, będących częścią śródmiejskiej zabudowy. Projekt uzyskał wszystkie niezbędne pozwolenia konserwatorskie oraz budowlane. Realizacja w bezpośrednim styku z istniejącą kamienicą przy ul. Kopernika 23 jak i szczegółowe rozwiązania projektowe zostały uzgodnione z zarządcą budynku przy ul. Kopernika 23 czyli Zarządem Gospodarowania Nieruchomościami (ZGN) w Warszawie.
Elewacja posiada wyrażane podziały pionowe oraz wycofane w stosunku do nich podziały poziome nawiązujące wysokością do gzymsów poszczególnych kondygnacji budynków sąsiednich. Na elewacjach zastosowano harmonijne zestawienie materiałów: szkło, jasny piaskowiec oraz ciemno-szare granit, ślusarka i żaluzje. Dodatkowo wprowadzono rozróżnienie w fakturze kamienia zestawiając płyty gładkie z ryflowanymi.
Projektowany budynek ma jednokondygnacyjny podcień wzdłuż południowej elewacji, który akcentuje wejście do usługi w parterze oraz pas żaluzji pionowych tworzących harmonijne połączenie między projektowaną a istniejącą zabudową.
Ostatnia kondygnacja jest przeszklona i lekko wycofana w stosunku do głównej elewacji tak, aby projektowany budynek nie dominował swą skalą nad sąsiednimi budynkami.
Na parterze, pierwszym piętrze i w części kondygnacji podziemnej budynku zlokalizowana została przestrzeń usługowa z wejściem od frontu od strony ul. Ordynackiej.
Główne wejście do części biurowej prowadzi od strony zachodniej, strefa wejścia prowadzi do holu głównego. Z holu windowego na każdej kondygnacji zapewniono niezależne wejścia do powierzchni biurowych. Każda z powierzchni zaopatrzona jest w trzon pomocniczy, w którym znajduje się toaleta (wspólna dla kobiet i mężczyzn) z aneksem kuchennym. Przestrzeń biurowa została zaprojektowana jako biura typu „open space”, z możliwością podziału na mniejsze jednostki na etapie aranżacji wnętrz przez najemców. Powierzchnia biurowa może funkcjonować także jako biuro jednoprzestrzenne, zajmujące całą kondygnację za wyjątkiem ogólnodostępnej przestrzeni hallu windowego.
Autorzy: Grupa 5 Architekci
Projekt wykonawczy: A90 Architekci