Zamierzenie budowlane obejmowało budowę budynku o funkcji biurowo- usługowej wraz z garażem podziemnym, zagospodarowaniem terenu, infrastrukturą techniczną i drogową. Projekt zakładał wyburzenie istniejącej zabudowy na działce i ulokowanie na terenie inwestycji współczesnego obiektu biurowego.
Inwestycja znajduje się w obszarze sąsiadującym bezpośrednio z terenami parku Dolina Służewska, będącego pasem terenów rekreacyjnych zlokalizowanych wzdłuż Potoku Służewieckiego. Zieleń na terenie inwestycji ukształtowana została z myślą o stworzeniu przyjaznej, nowoczesnej przestrzeni, która połączy zabudowę z sąsiednimi terenami zielonymi i jednocześnie będzie stanowiła atrakcyjne wnętrze między częściami budynku biurowo – usługowego. Projektowane zagospodarowanie terenu zakładało skontrastowanie przyjętych rozwiązań projektowych w poziomie terenu z zabudową. Budynek w swojej formie jest prostokreślny, ukształtowany w mocno geometryczny sposób. Zieleń potraktowana została natomiast krajobrazowo, z użyciem miękkich form, meandrujących chodników i dojść.
Na tak ukształtowanym terenie umiejscowiono budynek składający się z dwóch wyodrębnionych przestrzennie brył o niezależnych trzonach komunikacyjno – instalacyjnych. Mówiąc kolokwialnie, budynek składa się z dwóch stosów poprzesuwanych względem siebie pudełek – grup poszczególnych pięter. Budynek składa się z dwóch części (A i B) połączonych łącznikiem na kondygnacjach drugiej i trzeciej.
Poszczególne bryły składają się z wycofanego w głąb zabudowy parteru o prostej, skromnej, ciemnej (kolorystyka wykończenia) lub szklanej fasadzie. Nad parterem piętra zwiększają swoje obrysy oraz w grupach po dwie lub trzy kondygnacje zmieniają również swoje obrysy względem siebie. Najwyższe kondygnacje stanową przestrzenie techniczne. Wspomniane grupy kondygnacji ukształtowane są przez nawiązanie wysokościowe do sąsiedniej zabudowy, linijkę słońca oraz przesłanianie. Wynikają one również z chęci rozbicia masywnych brył w zwartym otoczeniu oraz w widoku od strony potoku służewieckiego gdzie obiekt stanowi część pierzei.
Wspomniane grupy kondygnacji, dla podkreślenia poziomego układu budynku spinane są jasną przestrzenną strukturą “żyletek” i wykończeni górnych i dolnych. Struktura o wysięgu ok. 40 cm jest przestrzennym elementem. Pod nią znajduje się fasada złożona z ciemnych elementów obróbek, wykończeń pełnych, paneli uchylnych i elewacyjnych, osłony przestrzeni technicznej oraz fasady szklanej przestrzeni biurowej. Takie kształtowanie fasady nadaje jej maksymalną przestrzenność.
Pomiędzy obiema częściami budynku znajduje się dziedziniec przykryty od góry ażurową konstrukcją stalową, do której w przyszłości będzie można mocować wiszące rzeźby lub dekoracje czasowych wystaw i wydarzeń. Przestrzeń dziedzińca od północy osłonięta jest łącznikiem kondygnacji drugiej i trzeciej, od południa ażurową strukturą kształtowaną podobnie jak przestrzenna struktura elewacji. Od zachodu i wschodu dziedziniec zamykają wysokie części budynku oraz wejścia do holi, odpowiednio do części A i B. Parter zabudowy natomiast pozwala na swobodne poruszanie się po terenie w wielu kierunkach meandrującymi ścieżkami i chodnikami – zieleń w parterze budynku jest kontrastem dla prostokreślnej i mocnej bryły budynku.